Telewizja a rozwój poznawczy dziecka – co mówią badania?

W ostatnich ponad 50-ciu latach pojawiło się mnóstwo badań nad wpływem telewizji na rozwój poznawczy, fizyczny i emocjonalny dzieci. Jednak niestety za ilością nie zawsze idzie jakość. Wielu badaniom zarzucono, że nie wskazują na to, co jest przyczyną, a co skutkiem i że zaobserwowane w nich efekty wpływu TV na rozwój dzieci są niewielkie.

Niektóre badania sugerują, że oglądanie telewizji w dużych ilościach (czyli sporo powyżej zalecanego czasu ekranowego) w dzieciństwie może się wiązać z problemami uwagowymi w starszym wieku.

Na przykład badanie podłużne (czyli takie, w którym badano dzieci na przestrzeni kilku lat) prowadzone przez Parkes i zespół wskazało na to, że oglądanie TV przez dzieci w wieku przedszkolnym przez ponad 3 godziny dziennie może skutkować problemami z zachowaniem w wieku 7 lat (w porównaniu do dzieci, które w wieku przedszkolnym oglądały telewizję przez mniej niż godzinę).

Większość badań sugeruje, że regularne (nie mówię tu o bardzo sporadycznym obejrzeniu czegoś w drodze wyjątku) oglądanie telewizji przez dzieci poniżej drugiego roku życia przynosi raczej negatywne skutki dla rozwoju językowego i poznawczego.

Nie ma natomiast badań, które pokazywałyby negatywne skutki poznawcze oglądania telewizji dla dzieci w wieku przedszkolnym, kiedy dzieci oglądają telewizję w umiarkowanych ilościach (czyli mniej więcej zgodnie z zaleceniami odpowiednimi dla ich wieku) i kiedy mają zapewnione na co dzień zróżnicowane aktywności.

Patrząc na pozytywne strony – w niektórych badaniach oglądanie odpowiednio dobranych programów edukacyjnych przez przedszkolaków wspierało różne umiejętności: językowe, matematyczne albo rozwiązywania problemów (zwłaszcza kiedy było to oglądanie razem z rodzicami połączone z komentowaniem tego, co dzieje się na ekranie).

Photo credit: Photo by Boston Public Library on Unsplash