Jak się bawić z dzieckiem? Dwie ważne zasady dobrej zabawy.

Mówi się, że zabawa z dzieckiem to najlepszy sposób na naukę. Coś w tym jest, w końcu zabawa to najbardziej naturalna metoda nauki dla wszystkich ssaków, a zwłaszcza ludzi. Jak dobrać zabawę do naszego dziecka? Tak, by była jednocześnie angażująca i rozwijająca? Podpowiadamy i tłumaczymy dwie główne zasady.

To najważniejsze kryterium. Pamiętaj – chociaż Ty wiesz, co jest dobre dla dziecka, to ono nie musi się z Tobą zgadzać. A zabawa jest dla niego, nie dla Ciebie. 🙂 Ważne, by dziecko miało okazję bawić się w to, co lubi, i w taki sposób, w jaki chce.

Oczywiście ważne są zasady, jeśli dotyczy to konkretnych gier, ale chodzi o to, by pozwolić dziecku na samodzielność i samodecyzyjność – na miarę jego możliwości – i dać mu wybór.

Najwięcej dziecko wyciągnie z zabawy, w której będzie czuło się sprawcze i która będzie dla niego „najsuperowsza”, to znaczy bardzo atrakcyjna.

Dobra zabawa z dzieckiem jest też dopasowana do wieku dziecka. Uwzględnia więc różnice rozwojowe. Dwulatka stać na coś innego niż ośmiolatka i to warto mieć na uwadze, planując zabawę.

Poniżej przedstawiamy przykładowe zabawy dopasowane do wieku dziecka.

W tym wieku dziecko dopiero zaczyna poznawać świat, ale robi to bardzo intensywnie. Jego głównym zadaniem jest odnajdywanie się w rzeczywistości poza brzuchem mamy i zdobywanie podstawowych umiejętności – siadania, trzymania, a następnie chodzenia i mówienia.

Główna forma zabawy dla niemowlaka to wykonywanie powtarzalnych czynności – np. potrząsanie grzechotką albo wyrzucanie smoczka za wózek (znasz to?) – może to irytujące, takie ciągłe podnoszenie upuszczanych rzeczy, ale to dla dziecka bardzo rozwijające!

Na tym etapie dziecko poznaje świat przede wszystkim zmysłowo – głównie przez smak i dotyk. Trudno jeszcze mówić o ustrukturyzowanej zabawie. Nie ma co jeszcze zasypywać dziecka zabawkami – w tym wieku świetnie sprawdzi się wszystko, czym można manipulować – obracać, stukać, gnieść.

Świetną rozwijającą „zabawką” może być woda i chlapanie nią podczas kąpieli, czy smoczek wyrzucany za wózek albo łyżka do stukania o garnek.

Najcenniejszy będzie dla dziecka bliski kontakt z opiekunem. W tym wieku świetnie sprawdzą się więc piosenki i rymowanki opowiadane przez Ciebie oraz zabawy paluszkowe (np. „Sroczka kaszkę warzyła” czy „Idzie rak nieborak”).

Dwulatek to dziecko, które najprawdopodobniej już dość sprawnie się porusza oraz zaczyna mówić. Chętnie bawi się na swój sposób. Pozwólmy mu próbować i bawić się, jak chce – nawet jeśli z jego układania nic nie wychodzi, a wieża z klocków cały czas się przewraca.

Warto tylko zadbać o to, jakie dziecko ma zabawki – by były one duże, lekkie i niekoniecznie plastikowe (chodzi o bezpieczeństwo – taki maluch wciąż rozwija swoją koordynację; czasem też może próbować niszczyć rzeczy jako metoda na radzenie sobie ze złością – emocją, którą dopiero poznaje).

W ramach zabaw z opiekunem bez zabawek możecie kontynuować naukę prostych wierszyków lub rymowanek, albo tańczyć i gestykulować do piosenek.

3-latek chętnie będzie też odwzorowywał w zabawie życie codziennie. Ulula do snu lalkę, da jedzonko misiowi, itd. Wykorzystaj to w zabawie.

W wieku 3-6 lat dziecko zaczyna bawić się symbolicznie – wykorzystuje różne elementy niezgodnie z ich przeznaczeniem, wyobrażając sobie, jakie pełnią funkcje. Teraz kij to różdżka, trzonek od mopa – koń, a koc to peleryna superbohatera.

Dziecko w przedszkolu staje przed masą nowych wyzwań. Zorganizowane zajęcia, tematyczne zabawy plastyczne i muzyczne, zabawa w grupie. Dzięki nim wszystkim doskonali swoje umiejętności.

Dziecko w tym wieku świetnie będzie bawić się elementami plastycznymi – krepą, plasteliną, farbkami, oraz sprzętami sportowymi – rower, hulajnoga. Możecie urządzać sobie domowe konkursy plastyczne z wykorzystaniem jak najróżniejszych materiałów i technik oraz zawody sportowe.

Pod koniec przedszkola dziecko dobrze rozumie już zasady gier. Można więc wprowadzić gry planszowe.

Maja Rosińska. Studentka V roku psychologii i aspirująca naukowczyni. Zakochana w językach – ciekawi się dwujęzycznością, hobbystycznie uczy się kilku języków. Jej drugie zainteresowanie naukowe to, obok dwujęzyczności, psychologia ubioru, o której można poczytać na jej blogu www.psychologiaubioru.com/blog.
Instruktorka harcerska – od ponad 15 lat sama harcuje, a od ponad 5 pracuje z dziećmi, zwłaszcza tymi w wieku wczesnoszkolnym, i wychowuje przez aktywną naukę i zabawę.
Między wrześniem 2021 a styczniem 2022 praktykantka w firmie dr Joanny Kołak – w ramach swoich praktyk zgłębia zagadnienia dwujęzyczności i wpływu mediów na rozwój dzieci, pisze artykuły i pomaga rozwinąć stronę internetową.